ელიავა ირაკლი (გარდაცვლილი)
პროფესორ-ემერიტუსი
ემერიტუს-პროფესორი ირაკლი ელიავა (1929-2021).
ირაკლი ელიავას უდიდესი წვლილი მიუძღვის საქართველოში ზოოლოგიური მენიერების განვითარებაში. 1947 წელს ის გახდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბიოლოგიის ფაკულტეტის სტუდენტი. განსაკუთრებულად წარმატებული სტუდენტი გადავიდა სასწავლებლად ლომონოსოვის სახელობის მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბიოლოგია-ნიადაგმცოდნეობის ფაკულტეტზე, რომელიც დაამთავრა 1953 წელს. ის შეისწავლიდა კულტურული მცენარეების პარაზიტულ ნემატოდებს და 1962 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია ამ სფეროში. კოლეგები იცნობდნენ ერთ-ერთ მსოფლიო დონეზე წამყვან ნემატოდების სისტემატიკოსს. 1984 წელს მან დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე „დორილაიმიდას რიგის ნემატოდების სისტემატიკა, ფილოგენია და ეკოლოგია“. 1987 წელს ირაკლი ელიავა აირჩიეს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბიოლოგიის ფაკულტეტის დეკანად; 1989 წელს კი – საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ზოოლოგიის ინსტიტუტის დირექტორად. 2005 წლიდან ირაკლი ელიავა მუშაობდა ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის ზოოლოგიის ინსტიტუტის ნემატოლოგიის ლაბორატორიის გამგედ და მას მიენიჭა ემერიტუს პროფესორის წოდება. მეცნიერული ინტერესების სფერო: ნემატოლოგია, ცხოველთ ეკოლოგია, ევოლუციური მოძღვრება. ათწლეულობის განმავლობაში ირაკლი ელიავა ასწავლიდა ბიოლოგიის სტუდენტებს და აკვალიანებდა მათ, იყო როგორც მათი მასწავლებელი, ასევე უაღრესად თბილი და კეთილმოსურნე დამრიგებელი და მეგობარი. მასთან სასწავლებლად ჩამოდიოდნენ კოლეგები მსოფლიოს უამრავი ქვეყნიდან.
ირაკლი ელიავა ფართო ინტერესების მქონე მეცნიერი იყო. გარდა მისი სპეციალობისა, იყო უაღრესად მცოდნე ეკოლოგი და ევოლუციური ბიოლოგი და ცნობილი იყო როგორც ბიოლოგიის მიმართულების ერთ-ერთი საუკეთესო ლექტორი.
სამეცნიერო ინტერესის სფეროები / კვლევითი ინტერესები
მწერთა სახელები ზოგიერთ ძველ და თანამედროვე ქართულ დამწერლობაში: ცნობარი-ლექსიკონი (რედაქტორი). თბილისი, ემ-პი-ჯი, 2012. 104 გვ.
ბიოლოგია: სახელმძღვ. ბიოლ. პროფ. პედაგოგებისათვის (რედაქტორი). თბილისი, გამოცდების ეროვნ. ცენტრი, 2011. 291გვ.
ეკოლოგიის საფუძვლები(ავტორი). თბილისი, უნ-ტის გამ-ბა, 1992. 368 გვ.
Tskitishvili, E., Jgenti, L., Tskitishvili, T., Bagathuria, N., Gigolashvili, M., & Eliava, I. (2019). Taxonomic structure of nematode communities in agroecosystems of Khulo (Ajara, Georgia). In International Biodiverstiy & Ecology Sciences Symposium. E-book on 22.10. 2019.
Eliava, I., & Bagathuria, N. (2009). New Nematode Opailaimus andrassyi n. sp.(Dorylaimida: Opalaimidae) from Georgia. Bull. Georg. Natl. Acad. Sci, 3(2).
Eliava, I., Cholokava, A., Kvavadze, E., Bakhtadze, G., & Bukhnikashvili, A. (2007). New data on animal biodiversity of Georgia. Bull. Georg. Natl. Acad. Sci. vol, 175(2).
Ėliava, I. I. (1990). Свободноживущие нематоды семейства Nordiidae (Dorylaimida). Мецниереба.
Кикнадзе, Г. А., & Элиава, И. Я. (1985). Фауна и экология некоторых группы насекомых и клещей Грузии.„. Мецниереба “, Тбилиси, 89-98.
Элиава, И. Я. (1983). Систематика, филогения и экология нематод отряда Dorylaimida.
Элиава, И. Я. (1982). Определитель свободноживущих нематод семейства Qudsianematidae (Dorylaimida). Тбилиси. Изд-во «Мецнисреба.
Элиава, И. Я., Кралль, Э. Л., & Элиашвили, Т. С. (1980). Определитель родов нематод отрядов Dorylaimida и Tylenchida. Тбилиси: Мецниереба, 1-104.
Элиава, И. Я., Элиашвили, Т. С., Багатурия, Н. Л., & Цкитишвили, Т. Д. (1979). Нематоды коричневых почв Восточной Грузии. Фауна беспозвоночных коричневых почв и горных черноземов Грузии. Тбилиси, 50-97.
Элиава, И. Я. (1979). ЭВОЛЮЦИЯ ТРОФИЧЕСКОЙ СИСТЕМЫ НЕМАТОД ОТРЯДА DORYLAIMIDA В СВЯЗИ С ПЕРЕХОДОМ К ФИТОПАРАЗИТИЗМУ. Принципы и методы изучения взаимоотношений между паразитическими нематодами и растениями, 9.
Элиава, И. Я., Элиашвили, Т. С., Квавадзе, Э. Ш., & Гургенидзе, Л. Н. (1977). Почвообитающие беспозвоночные субальпийского пояса Казбеги. Высокогорная экосистема Казбеги. Москва-Тбилиси. С. 66-69.
Элиава, И. Я., Гогатишвили, А. Д., Гургенидзе, Л. В., Квавадзе, Э. Ш., & Элиашвили, Т. С. (1976). Изучение почвенных беспозвоночных рекультивируемых земель на Чиатурском месторождении марганца. In Биологическая диагностика почв (p. 356).
Квавадзе, Э. Ц., & Элиава, И. Я. (1975). Новый вид нематоды Dicelis ivericus sp. nov.(Drilonematidae) из дождевого червя—эндемика Грузии. Сообщ. АН ГССР, 77(3), 733-736.
Элиава, И. Я. (1968). Новые виды нематод из рода Eudorylaimus. Сообщения АН Грузинской ССР, 49(2), 469-473.
Багатурия, Н. Л., & Элиава, И. Я. (1966). Новая нематода Mesodorylaimus vulvapapillatus n. sp.(Nematoda, Dorylaimida) из Восточной Грузий. Bulletin of the Academy of Sci of Georgia SSR, Ui N, 1, 169-172.
Элиава, И. Я. (1966). К познанию фауны нематод мхов Восточной Грузий. Материалы к фауне Грузий, (1), 5-10.
Джапарашвили, Н. И., & Элиава, И. Я. (1966). Материалы к фауне Грузии. Вып. I,„Мецниереба “, Тбилиси, 20-23.
Курашвили, Б. Е., Камалов, Н. Г., & Элиава, И. Я. (1965). Гельминты человека, животных и растений в Грузии (Справочник),„. Мецниереба “, Тбилиси, 1-95.
Элиава, И. Я. (1962). Нематодофауна культурных пасленовых Восточной Грузии. Автореферат кандидатской дисертации. Тбилиси, 3-20.
Элиава, И. Я. (1961). К фауне нематод пшеницы в Верхней Сванетии. Вопр. фитогельминт., Изд-во АН СССР, М.
Элиава, И. Я. (1961). Динамика фауны нематод при мелойдогинозе. Вопросы фитогельминтологии. Тр. Гельминтол. лаб. АН СССР.–М.: Изд-во АН СССР, 234-242.
Элиава, И. Я. (1961). Динамика фауны нематод при мелойдогинозе. Вопросы фитогельминтологии. Тр. Гельминтол. лаб. АН СССР.–М.: Изд-во АН СССР, 234-242.
Элиава, И. Я. (1959). Взаимоотношения фитонематод различных экологических групп. In Тезисы Х научной конференции аспирантов и молодых научных работников АН ГрузССР. Тбилиси.
Элиава, И. Я. (1958). Материалы к познанию фауны фитонематод в окрестностях Тбилиси. Тр. Ин-та зоол. АН ГрузССР, 16, 323-329.
Элиава, И. Я., & Коява, М. К. К изучению галловых нематод Восточной Грузии. Нематодны вредные в сельском хозяйстве и борьба с ними.
მიმდინარე სალექციო კურსები |
სალექციო კურსების კატალოგი |
|---|---|